Polska ceramika jest unikalną formą sztuki ceramicznej. Powstała w niemieckiej prowincji Śląsk, a następnie została przeniesiona do Bolesławca w Polsce.

Uważa się, że początki polskiego garncarstwa sięgają kultury kamienia łupanego, która zamieszkiwała znaczną część Niemiec i całą Polskę w okresie od 3200 do 1800 r. p.n.e. Ta kultura była znana ze swojej opalonej lub brązowej gliny i pasmowych kropek wokół powierzchni naczyń.

Te tan naczynia były początkowo używane przez rolników do przechowywania ich produktów. Później zostały one przekształcone w piękne, trwałe elementy ceramiki, które są nadal używane do dziś. Niektóre z tych elementów można nawet zobaczyć w muzeach i są one uważane za doskonałe formy rzemiosła artystycznego przez wielu ludzi na całym świecie.

Garncarze założyli cech wokół rzeki Bobr w południowo-zachodniej Polsce w XVII wieku. W miarę doskonalenia swoich umiejętności byli rozpoznawani przez wyższe klasy i szlachtę w regionie i obejmowani polską porcelanę .